Uživatelské nástroje

Nástroje pro tento web


Pakowanie twarożków

Z połowy ubiegłego wieku pochodzą pierwsze wzmianki dotyczące dawnego pakowania twarożków j luzem w skrzyniach zwrotnych z masywnych desek ściągniętych obręczami. Rozwój produkcji i handlu na przełomie XIX i XX wieku związany był z produkcją lekkich skrzynek, o jednorazowych, zwykle w kształcie prostokątnym. Od lat 60 XX wieku pojawiają się opakowania kombinowane z drewna i kartonu i następnie tylko kartonowe.

Pakowanie twarożków w firmie Nevrlý w Lošticach
Skrzynki z drewna i kartonu
Pakowanie i ekspedycja w Kromieryżu

Pakowanie twarożków luzem udoskonalone było ok. 1900 r. wyściółką skrzyń z sztywnego papieru pergaminowego. Pakowanie pojedynczych albo podwójnych „kłocków“ w papier pergaminowy pojawia się od lat dwudziestych, o dziesięć lat póżniej wprowadzono pakowanie do celofanu. Do pakowania wykorzystywane były też małe pudełka do twarożków albo słoiki z papieru woskowanego lub plastyku, do których pakowano złom z twarożków, tzw. „kęski“.

Pergamin i celofan podczas pakowania pojedynczych kłocków zamykany był naklejką - etykietą, zwykle okrągłą, z inicjałami albo marką producenta. Kolekcjonerzy etykiet obecnie ewidencjonują ok. setki gatunków, przy czym niektórzy producenci twarożków stosowali więcej typów etykiet. Tylko rzadko występowały etykiety bez inicjały producenta.

Etykiety historyczne


Nástroje pro stránku