Garunki twarożków
W połowie XIX wieku, kiedy produkcja domowa powoli przekształcała się w produkcję na zlecenie i produkcję warsztatową, pojawia się pierwszy podział twarożków według wymiaru i częściowo według kształtu. [gatunki twarożków:O-33] Pierwsze wzmianki dotyczące podziału podaje ołomuniecki producent twarożków i handlowiec H. Selinger w 1870 r. – chodziło o podział w skali liczbowej od „jedynek“ po „siódemki“. Grupa typów twarożków, jest stopniowo zawężona, producenci dążyli do dostosowania się wymaganiom odbiorców albo konkretnego regionu. Stosunkowo póżno pojawiła się na Morawach produkcja twarożków w postaci paluszków, wzorowana prawdopodobnie na serowarni Hölla w miejscowości Otovice koło Karlowych Warów, bardzo starej daty jest natomiast produkcja złomu z twarożków dojrzałych kawałków powstałych w trakcie formowania twarożków, mianowicie podczas ich kąpania.
W okolicach miasta Moravská Třebová według naocznych świadków produkowane były twarożki w kształcie wieńcaz powodu problemów miejscowych producentów z równomiernym dojrzewaniem twarożków, których środek pozostawał biały, twarogowy. Do wyrobów produkowanych na zlecenie należały „ciężkie“ albo „wiedeńskie dwójki“; dla regionów w Górnej i Dolnej Austrii produkowano „dziewiątki“, wzgl. okrągłe „kiery“ z większą zawartością kminku.
