Monarchia Austro-Węgierska reprezentowała bardzo dobry rynek zbytu, mianowicie jej stolica Wiedeń z bardzo wysokim popytem na twarożki, podobnie jako pobliskie duże miasta przemysłowe (Ostrawa, Brno). Już w połowie XIX wieku funkcjonują tutaj hurtownie, zajmujące się nie tylko zaopatrywaniem miasta i okolic, ale też ekspedycją twarożków „…dalej na południe …“. W nastarszej wzmiance dotyczącej eksportu twarożków w drugiej połowie XIX wieku (1870 r.) wymienione są dostawy nie tylko do Brna i Wiednia, ale też do miasta Trieste. W okresie przed 1910 r. realizowany był eksport do Rumunii, Bułgarii, Serbii, Hercegowiny, Turcji i Egiptu. Trzy lata póżniej firma Neoral z Ołomuńca, która produkowała też twarożki, miała swoich przedstawicieli handlowych w Egipcie, Turcji i Argentynie. Według doniesienia z lat trzydziestych potwierdziła firma Alois Wessels istniejący w 1910 r. eksport na Kaukaz oraz do Ameryki Północnej. Charakter zainteresowania rynkami zamorskimi był prawdopodobnie długookresowy, ponieważ w 1913 r. pojawia się reakcja na zapytanie dotyczące rynków w USA: „…na tamtejszych rynkach jest duża konkurencja serów niemieckich o podobnych kształtach …“. Do eksportu twarożków wykorzystywano w latach trzydziestych też transport lotniczy - firma Dubský z Loštic. Eksport do Niemiec był przed 1918 r. uniemożliwiony przez konkurencyjną produkcję „serów o podobnym kształcie“, mianowicie kwargli harceńskich. Udokumentowany jest ok. 1870 r. eksport do Saksonii i Prus realizowany firmą Chudoba a Novák z Topolan.

Z eksportem i zainteresowaniem produkcją twarożków związane są też próby rozpoczęcia produkcji twarożków ołomunieckich poza granicami Czech.